Çok küçük (yani; sıfır ile dört yaş arasında olan) erkek ve kız çocukların avreti yoktur. Bunlara dokunmak ve bakmak mubahtır.
(Tabi ki bu, şehbetle olmamak şartıyladır. Zaten şehvetle duvara bakmak bile haramdır.)
“Şurunbilaliyye” isimli eserin cenaze bahsinde: “Küçük erkek ve kız çocukları şehvet çağıra varmadıkça, onları erkek ve kadınlar yıkayabilirler” hükmü kayıtlıdır.
İmam-ı Muhammed (Rahimehullah) “el-Asl” isimli eserinde şehvet çağını, “Konuşmaya başlamazdan önce” diye takdir etmiştir.
Dört yaşından sonra ise on yaşına kadar, ön ve arka uzuvları ve bunların etrafı ve uyluklar avret kabul edilir.
On yaşından sonra çocuğu avreti, buluğa erenin avreti gibidir. Bu hem namazda hem de namaz dışında böyledir.
Ancan “en-Nehr” isimli eserde: “Çocuklar yedi yaşlarında namaz emrolunduklarından dolayı, yedi yaşını itibara almak gerekir” ifadesi vardır. (Bu görüş daha ihtiyatlıdır.) (İbn-i Abidin, Reddü’l-muhtar, cilt:1 shf:408)