Bir Şiir

Zülümler sığmazken bile sözlere
Yaşlar akıyordu o masun yüzlere
Ümitler bitince hemen bizlere
Amine hatundan gelişin varya

Babanı görmedin birgün başında
Ne sırlar gizliydi kalem kaşında
Annende göçünce altı yaşında
Sokakta boynunu büküşün varya

Babalar kızına zülüm yaparken
Üzerine kum dağları kaparken
Mekkeli müşrikler puta taparken
Allah birdir deyip gelişin varya

Gönül umman oldu söyle anama
Ben sana diyemem gönül kanama
Sevgili evladın fatıma anama
Tebessümle dönüp gülüşün varya

Bulut gölge yaparken nurlu yüzüne
Kumda gözükmeyen ayak izine
Hasan ile Hüseyini alıp dizine
Kuzularım deyip gülüşün varya

Kimseye vurmazdın sille tekmeyi
Meslek edinmiştin yokluk çekmeyi
Hele yetimlerle azıcık ekmeği
Mubarek elinle bölüşün varya

Çöllerden taife yürüdün yaya
Müşriklerin kalbi kararmış kaya
Parmağı kaldırıp gökteki aya
Ortadan ikiye bölüşün varya

Yatişemedik biz bu anına
Hayranım sultanım şeref şanına
Cibrili emin ile hak divanına
Yedi kat göklere çıkışın varya

Ayırdılar seni Mekke yurdundan
Allah emin kıldı çölün kurdundan
Abu Bekir ile dağlar ardından
Nurlu Medineye girişin varya

Kurbanım diline seni övenin
Bize gel dediler bütün sevenin
Hanei Eyyüp’te çöken devenin
Asayla üstünden inişin varya

Uhud meydanında umut verilmiş
Kılıçlar çekilmiş yaylar gerilmiş
Pehlivanın biri şehit verilmiş
Hamzanın başına gelişin varya

Ne çetin olmuştur hendek savaşı
Karnına bağladın üç tane taşı
Günlerce yemeyip ekmeğin aşın
Hisseni ashabına verişin varya

Kuru ekmek oldu ömrünce aşın
Öylece tükendi altmış üç yaşın
Ayşenin bağrına yaslayıp aşın
Ümmetim ümmetim diye gidişin varya…