Mecnun bir keresinde Leyla’nın aşkı ile iyice kararsız kalmıştı. Leyla’ya gitmek için bir deve satın aldı, yola çıktı.
Uyumayı ve dinlenmeyi terk etti, epeyce yol aldı. Leyla’nın bulunduğu şehre yaklaştığı zaman: “Artık sevgilimin şehrine yaklaştım” dedi; kalbi rahatladı, biraz gevşedi. Bu arada kendisini uyku bastı uyudu. Devenin geride “Kuşek” isimli bir yavrusu vardı. Ondan zorla ayrılmıştı. Aklı fikri hep ondaydı. Mecnunun uyuduğunu fark edince, hemen yönünü çevirdi ve süratle yavrusuna doğru yol aldı, Kuşek’in yanına vardı. Mecnun uyandı ki gittiği yolu geri gelmiş. Tekrar yola çıktı, Leyla’ya tam kavuşacakken yine biraz dalı verdi.
Deve yavrusunun derdindeydi. Hemen yönünü çevirip yavrusuna koştu. Mecnun küşek yüzünden bir türlü Leyla’sına kavuşamıyordu. En sonunda deveyi terk etti, Küşek ile baş başa bıraktı; Leyla’sına tek başına gitti.
Hak yolunda nefis deve yerindedir. Kul onunla Hakk’a yol alacaktır. Ancak onun gerideki arzu ve beklentileri yok edilmezse, gözü hep arkada kalır. İlk fırsatta soluğu orada alır. Tam tövbe edilmeyen günahlar, nefsin küşeki’dir. Rabbim hepimizi tam hakkıyla tövbe eden kullarından eylesin. Amin….
